Gisteren zou mijn kleine prins 3 jaar zijn geworden. Het lijkt wel alsof de tijd steeds sneller aan me voorbij vliegt. Wat gelukkig niet voorbij gaat zijn de herinneringen die we samen maakten. Ik zie het moment dat hij met zijn mama en papa thuis kwam nog voor me. Hoe hij in het water van het waterbadje meedeinde, en hoe hij op de bank werd neergezet. Voor grote zus die het spannend en ook een beetje eng vond, legden we een handdoek over de waterbak heen. En dan zo dat een stukje onbedekt bleef zodat ze toch nog een glimp van haar kleine broertje kon opvangen én zelf kon beslissen of ze meer of minder wilde zien.
Helaas was de tijd die we met Fer hadden erg kort. Veels te snel moesten we hem loslaten en afscheid van hem nemen. Ondanks het verdriet voel ik nog steeds de warme en liefdevolle verbinding die er was. Oppassen op grote en kleine zus, met zijn mama kleertjes en een mandje uitzoeken. Samen luisteren naar muziek voor de afscheidsdienst. Samen met grote zus en haar mama op bed zitten babbelen.
Samen
❤️